De droom van de digital Nomad behelst een reeks aan prachtige waarden: vrijheid, avontuur, connectie, exploratie, leervermogen, schoonheid,... Het belooft een wereld vol wonderen en schatten die je door middel van je loopbaan kan neerzetten. Het internet vult zich met foto's en filmpjes van hip uitziende jongeren die schijnbaar tonnen geld verdienen en de tijd van hun leven hebben. Ik dacht, dat moet ik voor mezelf eens uitproberen.
Digital nomad in Bali
Dus hier zit ik in een co-working space in Bali, omringd door een aantal knappe jonge mannen die niet al te druk aan het coderen zijn. Voor mij staat een lekker drankje en een heerlijke brunch. Ik zit aan een leuk tafeltje in mijn shortje en shirt. De mails met onzin laat ik even liggen en ik gebruik mijn tijd om creatieve projecten verder uit te werken. Op het eerste zicht klinkt het allemaal super tof en dat is het ook.
Ergens is het wel leuk om eens een paar weken te doen. Zeker terwijl de gure winter in België zich in de botten nestelt en het humeur van mensen soms even kil kan zijn. Dan is het wel leuk om van het zonnetje en de zee te kunnen genieten. Ik kan niet zeggen dat het een vreselijk leven is :-). Je leert elke dag nieuwe mensen kennen, je groeit als persoon, je ontdekt vele mogelijkheden die je nog niet kende en je breekt uit je vastgeroeste patronen. Het leven kan veel slechter zijn.
De bubbel van digital nomads
Ik ben heel blij dat ik mezelf de kans heb gegeven om dit eens te doen. Zo is dat meteen ook van de spreekwoordelijke bucketlist. En misschien doe ik het nog wel eens in de komende jaren. Voor mij is het digital nomad principe ideaal in de winter. Wanneer ik mijn jaarlijkse reis in de winter combineer met een paar weekjes werk, dan voelt dat wel bijzonder goed voor me.
Tegelijkertijd heb ik geleerd dat het mij persoonlijk niet gelukkig zou maken om hier fulltime voor te kiezen. Thuis heb ik zoveel opgebouwd dat ik hier niet heb. Ik houd met mijn gehele hart van mijn tuin, al mijn dieren, mijn familie, mijn vrienden, mijn buren, mijn wekelijkse tripjes naar de bibliotheek, mijn maandelijkse uitstapjes naar Cadzand, mijn dagelijkse wandelingen naar het bos, mijn collectie stripverhalen, mijn team, mijn meetings met mijn spreekwoordelijke rechter- en linkerhand,...
Het is juist door dit digital nomad gedoe dat ik besef dat het gras niet perse groener is aan de overkant. Het is zeker groen, dat zal ik niet ontkennen. Maar ik besef dat mijn thuismosjes minstens even groen zijn en misschien zelfs minder water nodig hebben.
De moraal van het verhaal
Is dat als iets je aanspreekt, je daar niet te lang over moet nadenken, maar dat je dat gewoon moet doen. Te vaak dromen we over iets dat ons leven zogenaamd zoveel beter zou maken, maar in werkelijkheid is dit niet zo. Evenwel, door het even uit te proberen, krijgen we inspiratie om ons huidige leven te verbeteren. Door in beweging te komen, komt er ruimte, lucht en vrijheid in ons leven om dichter te groeien naar wie we authentiek zijn.
Wat Digital nomadden mij heeft gebracht:
Overwinteren in een warm land is belangrijk voor me. Ik maak een engagement om dit meer structureel in te bouwen.
Ik kan mijn werk grotendeels vanuit elk land doen. Ik ga dit inkijken hoe ik dit verder vorm kan geven.
Ik heb periodes nodig dat ik enkel creatief kan werken. Ik ga binnen 6 maanden nog zo een periode van creatieve rust in mijn agenda inbouwen.
Ik heb periodes nodig dat ik de zorg van het domein even kan loslaten. Ik ga eens kijken hoe ik mijn domein kan onderverhuren.
Ik ontmoet graag nieuwe mensen en ideeën. Ik ga dit jaar eens kijken voor een netwerkclub.
Wat is jouw geheime droom en wat houdt je nog tegen?